روز یکشنبه ی هفته ی گذشته مصادف بود با روز معلم.روز شهادت آیت الله مطهری(ره).
در خیلی از کشورهای دیگه هم این روز به مناسبتهای مختلف و البته در ایام مختلف وجود دارد و کارهای متفاوتی در این روز مرسوم است.مثلا در کشور چین روز دهم سپتامبر دانش اموزان با تقدیم گل و کارت تبریک از معلمان خود قدردانی میکنند.در کشور کرواسی هم تاریخ 5 اکتبر به همین مناسبت تعطیل است.یا در کشور بوتان تاریخ 2 می به مناسبت تولد پادشاه سوم بوتان به ایت مناسبت اختصاص دارد.البته یونسکو پنجم اکتبر را روز جهانی معلم میداند.
زمان ما! در این روز با گرفتن هدایایی که اکثرا هم لوازم منزل! بود و همچنین نوشتن پیام تبریک در ساعت اول کلاس بر تخته سیاه از معلم خود تقدیر میکردیم و معمولا اینروز حتی برای ما هم خاص بود چرا که سعی میکردیم با معلم مهربانتر! باشیم و معلم هم مهربانتر و خوشحال تر به نظر میرسید.الان که خواهران دوقلو به مدرسه میرن دیگه خیلی خبری از کادو گرفتن نیست و معمولا با یا دسته گل و جدیدا یه کارت هدیه بانک... به استقبال این روز میروند.اما اگر در این روز برنامه ای واحد در سراسر کشور تدوین و برگزار میشد شاید فایده ی بیشتری داشت که هم دانش اموزان با این نقش بیشتر آشنا میشدند و هم شاید تذکری بود به معلمان برای بیشتر جدی گرفتن نقش خود.
یک معلم میتواند نقش مهمی در تشکیل شخصیت افراد جامعه داشته باشد و افراد زیادی میتوانند معلم باشند.نه ازین جهت که پای تخته سیاه بایستند و جدول ضرب یاد بدهند،به این دلیل که میتوانند در به کمال رسیدن افراد جامعه تاثیرگذار باشند.از پدر و مادر گرفته تا حتی یک فروشنده بقالی.
پس بیایید معلم هم باشیم.
میگن قدیما توی مکتبها بعد از آموزش قرآن کتابهای شعر فارسی مثل شاهنامه،کلیات سعدی و غزلیات حافظ رو هم آموزش میدادند.من هم تصمیم گرفتم هر هفته یکی از غزلیات حافظ رو حفظ کنم.میتونید غزلی که هفته ی گذشته حفظ کردم رو در ادامه مطلب ببینید.
ادامه مطلب ...