آقای موسوی مکرراً در برنامهها، سخنرانیها و مناظرههای تلویزیونی خود
اعلام نموند که: "یکی از دلائل حضور من مسأله قانونگریزی [دولت] است.
اجرای قانون هر چند در شکل صوری، قدم اول برای حفظ و حراست از کرامت انسانی
و حفظ منافع ملی است". علاوهبراین، ایشان در مناظره خود با آقای
احمدینژاد با انتقاد از آقای احمدینژاد در نام بردن از برخی از افراد
بعنوان مفسدان اقتصادی اذعان نمودند: چرا آقای احمدینژاد بدون طی مراحل
قانونی اقدام به افشاگری و نام بردن از این افراد نمودهاند و این جرم است.
شناسائی و اعلام مفسدان اقتصادی در حیطه وظایف قوه قضائیه است و اگر ایشان
مدرک و یا سندی در این زمینه دارند باید آنرا به مراجع قانونی - قوه
قضائیه- داده تا آنها صحت و سقم آنرا بررسی نموده و در صورت تشخیص با آن
اقدامات لازم را انجام دهند.
حال سؤالی که در اینجا مطرح است اینست که چرا آقای موسوی در صورت داشتن
دلائل مستند و مستدل مبنی بر تقلب در انتخابات، بدون طی مراحل قانونی –
ارائه دلائل و مستندات تا سه روز بعداز انتخابات به شورای نگهبان و بررسی
شورای نگهبان تا 7 و یا 10 روز بعد- اقدام به ایجاد این مسائل و اغتششات در
جامعه نمودهاند؟ مگر نه اینکه ایشان ضمن انتقادهای مکرر به آقای
احمدینژاد به ایشان متذکر میشدند که اگر مدرک و یا سندی مبنی بر مفاسد
اقتصادی دارند باید آنرا به قوه قضائیه ارائه نموده و آنها بعنوان مرجع
رسیدگی کننده به این مسائل با آن برخورد نمایند. حال چگونه است که ایشان
بدون طی مراحل قانونی مبنی بر ادعای تقلب در انتخابات، اقدام به انتشار
بیانیهها و نطقهای تحریکآمیز در جامعه نموده و در بیانیههای خود مردم
را به ریختن در خیابانها و انجام تظاهرات و راهپیمایی دعوت مینمایند؟ آیا
این موارد قانونگریزی نبوده و به گفته آقای موسوی آیا این اقدامات جرم
نیست؟