هنگدان ...
ای شکست من، جسارت جاویدان من! من و تو به طوفان می خندیم.جبران خلیل جبرانهنگدان ...
ای شکست من، جسارت جاویدان من! من و تو به طوفان می خندیم.جبران خلیل جبرانپیش بینی آیت الله جوادی آملی...!
شفاف.نزدیک انتخابات ریاستجمهوری ۱۳۸۴ خبر تلخی به گوش
رسید. جسارت حامیان محمود احمدی‌نژاد به آیت‌الله جوادی آملی. این خبر را
سایت‌های حامی احمدی‌نژاد تکذیب کردند. اما واقعیت داشت و جسارت‌گران از
طلاب مدرسه‌ی حقانی و معصومیه بودند و از دوستان.
آیت‌الله جوادی آملی در آن انتخابات از اکبر هاشمی رفسنجانی حمایت کرده بود. این حمایت بر جسارت‌گران سخت آمده بود و طلاب مقدمه‌خوان درصدد ارشاد مفسر بزرگ و فیلسوف متأله جلیل القدر برآمدند و با تجمع در مسجد ایشان، عربده‌کشان «جوادی حیا کن هاشمی را رها کن» را سر دادند.
آن روزها، روزهای سختی بود، من بارها از همین جماعت دشنام و توهین به ایشان را در مدرسه‌ی فیضیه و دارالشفاء شنیدم. نصیحت بزرگان و ارشاد آنان امری پسندیده است، اما نه با پشتوانه‌ی جهالت و توهین.
در آن روزها از یکی از شاگردان آیت‌الله شنیدم که ایشان گفته است «وی را چنان بالا خواهند برد که طغیان خواهد کرد» العهدة علی الراوی. این سخن از یک اصل کلی برآمده است؛ با انسان‌ها باید مطابق ظرفیت‌شان رفتار کرد، نه بزرگی را خُرد کرد نه خُردی را بالا برد.
رئیس‌جمهور یک نیروی اجرائی و کاری بسیار خوب بود، نمی‌توان تلاش‌های وی و تیمش را نادیده گرفت و انصافا کارهای بزرگی در زمان ریاستجمهوری وی انجام شد. اما محمود احمدی‌نژاد نه هاله‌ی نور داشت، نه اگر قرار بود پیامبر دیگری نازل شود او بود، نه امام عصر دولتش را مدیریت می‌کرد، نه اطاعت از او اطاعت از خدا بود، نه کرامتی داشت و نه معجزه‌ی هزاره‌ی سوم بود. تنها یک انسان پرکار و پر تلاش بود.
سخنرانی وی در دانشگاه کلمبیا مهم‌تر از فتح خرم‌شهر نبود، حتی به اندازه‌ی عرق یک رزمنده در فتح خونین‌شهر ارزش نداشت. همه‌ی این سخنان را گفته بودند. اسنادش هم موجود است.
چه اتفاقی افتاده است که این روزها آن مرد پرتلاش دیروز، مردی که با نذر و نیاز مردم بالا آمد، در اطاعت امر ولی امر، تاخیر می‌کند. مردی که با تلاش بی‌مزد و منت طلاب که برای تبلیغش به روستاها می‌رفتند، رئیس‌جمهور شد. مردی که در حمایتش به برخی بزرگان حوزه توهین شد.
سه هفته پیاپی برخی از حامیان وی علیه آیت‌الله جوادی آملی در نماز جمعه شعار دادند. انگار هیچ‌کس نباید انتقاد می‌کرد. این هاله‌ی قدسی دور هرکس کشیده شود، مغرور خواهد شد و طغیان خواهد کرد.
پیشگویی آیت‌الله درست بود. این یک پیشگویی نیست، یک پیش‌بینی است. هر کس را زیادتر از ظرفیتش بالا بردند، سقوط خواهد کرد.
آن‌هایی که آن روز علیه آیت‌الله جوادی آملی شعار دادند و جسارت کردند، می‌توانند در یک نامه‌ی بدون اسم، اعتذار بنویسند. شاید بخشیده شوند. گاهی برخی در خشت خام چیزهایی می‌بینند که ما در آینه نمی‌بینیم.
آیت‌الله جوادی آملی در آن انتخابات از اکبر هاشمی رفسنجانی حمایت کرده بود. این حمایت بر جسارت‌گران سخت آمده بود و طلاب مقدمه‌خوان درصدد ارشاد مفسر بزرگ و فیلسوف متأله جلیل القدر برآمدند و با تجمع در مسجد ایشان، عربده‌کشان «جوادی حیا کن هاشمی را رها کن» را سر دادند.
آن روزها، روزهای سختی بود، من بارها از همین جماعت دشنام و توهین به ایشان را در مدرسه‌ی فیضیه و دارالشفاء شنیدم. نصیحت بزرگان و ارشاد آنان امری پسندیده است، اما نه با پشتوانه‌ی جهالت و توهین.
در آن روزها از یکی از شاگردان آیت‌الله شنیدم که ایشان گفته است «وی را چنان بالا خواهند برد که طغیان خواهد کرد» العهدة علی الراوی. این سخن از یک اصل کلی برآمده است؛ با انسان‌ها باید مطابق ظرفیت‌شان رفتار کرد، نه بزرگی را خُرد کرد نه خُردی را بالا برد.
رئیس‌جمهور یک نیروی اجرائی و کاری بسیار خوب بود، نمی‌توان تلاش‌های وی و تیمش را نادیده گرفت و انصافا کارهای بزرگی در زمان ریاستجمهوری وی انجام شد. اما محمود احمدی‌نژاد نه هاله‌ی نور داشت، نه اگر قرار بود پیامبر دیگری نازل شود او بود، نه امام عصر دولتش را مدیریت می‌کرد، نه اطاعت از او اطاعت از خدا بود، نه کرامتی داشت و نه معجزه‌ی هزاره‌ی سوم بود. تنها یک انسان پرکار و پر تلاش بود.
سخنرانی وی در دانشگاه کلمبیا مهم‌تر از فتح خرم‌شهر نبود، حتی به اندازه‌ی عرق یک رزمنده در فتح خونین‌شهر ارزش نداشت. همه‌ی این سخنان را گفته بودند. اسنادش هم موجود است.
چه اتفاقی افتاده است که این روزها آن مرد پرتلاش دیروز، مردی که با نذر و نیاز مردم بالا آمد، در اطاعت امر ولی امر، تاخیر می‌کند. مردی که با تلاش بی‌مزد و منت طلاب که برای تبلیغش به روستاها می‌رفتند، رئیس‌جمهور شد. مردی که در حمایتش به برخی بزرگان حوزه توهین شد.
سه هفته پیاپی برخی از حامیان وی علیه آیت‌الله جوادی آملی در نماز جمعه شعار دادند. انگار هیچ‌کس نباید انتقاد می‌کرد. این هاله‌ی قدسی دور هرکس کشیده شود، مغرور خواهد شد و طغیان خواهد کرد.
پیشگویی آیت‌الله درست بود. این یک پیشگویی نیست، یک پیش‌بینی است. هر کس را زیادتر از ظرفیتش بالا بردند، سقوط خواهد کرد.
آن‌هایی که آن روز علیه آیت‌الله جوادی آملی شعار دادند و جسارت کردند، می‌توانند در یک نامه‌ی بدون اسم، اعتذار بنویسند. شاید بخشیده شوند. گاهی برخی در خشت خام چیزهایی می‌بینند که ما در آینه نمی‌بینیم.