از شعار تا شعار.

سلام.

الان بیش از 6 ماه از انتخابات خرداد ایران میگذرد و کشور همچنان آنرا بیاد میاورد.

اگر کمی دقت کنیم متوجه میشیم که رنگ شعارهای منتقدان در زمان قبل و بعد انتخابات تغییرهای زیادی کرده و به نظر من واقعی تر و شفاف تر شده است.قبل از انتخابات نگاه منتقدان بیشتر به سمت دولت و نحوه عملکرد اون بود که این نقدها مطمئنا اگر توام با انصاف میبودند میتوانستند نتایج خوب و مفیدی رو برای کشور به ارمغان بیاورند.اما متاسفانه در آن زمان هم اکثر این نقدها پوششی برای نقدهای مطرح شده بعد از انتخابات بودند و بیشتر اونها به منظور مخالفت با دولت و شخص رییس جمهور مطرح میشدند نه مخالفت با عماکرد اون.به همین دلیل است که اونها رو پوششی میدانم برای شعارهای بعد از انتخابات.به طور مثال در بسیاری از بحثها موضوع تورم مورد جدال طرفین بود در صورتی که اکثر افراد(تجربه شخصی) حتی قشر به اصطلاح باسواد حتی نمیدونستند که تورم مربوط به چه بخشی از نظام اقتصادی میشه فقط به این دلیل کهاین میتونه اهرمی جهت فشار باشه از اون استفاده میشد.

اما پس از انتخابات این پوششها برداشته شدند و اصل موضوع که همان مخالفت با ذات و نوع دولت بود خودش رو نشون داد که این اتفاق با توجه به حجم تبلیغاتی وسیع علیه کشور و برنامه های اون مطمئنا رخ میداد و انتخابات فقط نیروی محرکه و به اصطلاح انرژی فعال سازی بود نه اصل علت.

با توجه به شعارهای مطرح شده در این دو ماه اخیر که شاید بتوان انها را واقعی تر تصور کرد دیگه خیلی اثری از انتقادهای مطرح شده علیه کارکرد دولت و همچنین موضوع تقلب که دلیل اصلی اعتراضات بودند دیده نمیشود و اکنون شعارها اصل نظام و برنامه های اصلی اون رو هدف قرار گرفته اند.

که البته این شاید فرصتی برای دولت باشه تا با توجه کمتری که به عملکرد اون میشه بتواند راحت تر به پیش رود!!

ادامه دارد...

پی نوشت:تصمیم داشتم مطلبی در مورد کلهر بنویسم که این موضوع به ذهنم اومد.شاید بخاطر تمرینهای زیبای! مقاومت مصالح باشه!